ตั้งแต่ปี 1997 นักแต่งเพลง-นักร้องBarry Manilowและนักแต่งบทเพลงและนักเขียนบท Bruce Sussman ซึ่งเป็นทีมที่อยู่เบื้องหลังเพลงป็อปคลาสสิกอันโด่งดังจากยุค 70 เช่น “Copacabana” ต่างมองหา “ Harmony : The Musical” ที่ชาญฉลาดและมีไหวพริบมาสู่บรอดเวย์ หลังจากฉายรอบปฐมทัศน์โลกที่โรงละคร La Jolla Playhouse ของซานดิเอโก ทั้งคู่ได้นำเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ที่ฉูดฉาดมาที่ฟิลาเดลเฟีย แอตแลนตา และลอสแองเจลิสก่อนที่จะ
ลงมือแสดงจริงที่พิพิธภัณฑ์มรดกชาวยิวในใจกลางเมืองแมนฮัตตัน
เป็นสถานที่ที่เหมาะสมสำหรับการแสดง ซึ่งเป็นเรื่องราวในชีวิตจริงของ “ชาวยิวสามคนและคนต่างชาติสามคน” เบื้องหลัง The Comedian Harmonists การแสดงร้องเพลงและหยอกล้อก่อนยุคนาซีซึ่งเป็นวงดนตรีที่ “ร้อนแรงกว่าพืชชนิดหนึ่ง” เป็นที่นิยมในเยอรมนี (คอนเสิร์ตที่อัดแน่น ซิงเกิ้ลฮิต ภาพยนตร์) จากนั้นทั่วโลกที่ “Harmony” ไม่ได้เริ่มต้นที่ บ้านเกิด แต่เมื่อมีอำนาจสูงสุดเมื่อวันที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2476 ที่ Carnegie Hall ของนิวยอร์กตื่นตกใจ! ที่ ‘Viva Las Vengeance’ ของดิสโก้ Giddily Co-opts Queen และ Classic ’70s Rock: รีวิวอัลบั้ม
มันเป็นคืนที่น่าจดจำ: การแสดงที่ขายหมดทั่วมหาสมุทร, โทรเลขจาก NBC Radio ขอให้พบสัญญาโปรแกรมระยะยาวที่อาจเกิดขึ้น, ความสัมพันธ์ทางศิลปะที่กำลังเติบโตกับโจเซฟินเบเกอร์ ค่ำคืนเดียวกันนั้นที่นิวยอร์ก ยังเป็นจุดเริ่มต้นของจุดจบในความทรงจำของสมาชิกกลุ่มที่รู้จักกันในชื่อ “รับบี” (ชิป เซียน) — คนสุดท้าย (และร้องเพลง) ของนักแสดงตลกฮาร์โมนิสต์ บรรยายเรื่องเซกซ์เทต เรื่องราว.
เขาโทษความไร้เดียงสาของเยาวชนในการตายของกลุ่ม
นักแสดงตลก Harmonists เลือกที่จะกลับไปเยอรมนีมากกว่าที่จะอยู่ในนิวยอร์ก โดยมีสมาชิกของวงดนตรี – บัลแกเรียหนึ่งคน ชาวเยอรมันที่ไม่ใช่ชาวยิวหลายคน (หนึ่งในนั้นแต่งงานกับผู้หญิงชาวยิว) และชายหนุ่มชาวยิวสามคน – ต่างก็คิดว่าอารยันเริ่มมีอาการ ลัทธิชาตินิยมเป็นสิ่งที่พูดคุยกันและจะระเบิดเหมือนองค์กรที่สร้างความเกลียดชังในยุโรปในขณะนั้น
แต่ในขณะที่ Third Reich แพร่กระจายความกลัวต่อต้านกลุ่มเซมิติก ในไม่ช้ามันก็ห้ามเซ็กเทตจากการร้องเพลงโดยนักแต่งเพลงชาวยิว จากนั้นจึงเผาภาพยนตร์และการบันทึกที่มีอยู่ และในที่สุดก็ห้ามไม่ให้กลุ่มแสดงในที่สาธารณะจนกว่าสมาชิกชาวยิวจะถูกไล่ออกโดยสรุป
คะแนนของ Sussman และ Manilow สำหรับการแสดงทำให้เกิดความมีไหวพริบร่วมสมัยต่อความสุข ความเป็นพี่น้อง ความผิดหวัง ความท้อแท้ และความรู้สึกผิดที่ The Comedian Harmonists ได้สัมผัส — สองเทเนอร์ ควายอายุหนึ่งคน นักร้องเบสหนึ่งคน นักเปียโน และเสียงบาริโทน “รับบี” (แสดงเป็น ความหลงใหลของเขาโดย Zien และในฐานะนักร้องหนุ่มโดย Danny Kornfeld) – และผู้หญิงที่รักพวกเขา
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ท่วงทำนองที่น่าจดจำของ Manilow ทั้งคู่แต่งงานกันอย่างชาญฉลาดกับกลิ่นอายของ schlager-showtune-cabaret ในยุคนั้น ในขณะที่ยังคงฟังดูสดเหมือนเมื่อวาน ไม่ว่าจะผ่านกิจวัตรที่ขับเคลื่อนด้วยเพลงของนักฮาร์โมนิสต์ (เช่นในเพลงไตเติ้ลและการแสดงเต็มกลุ่มอย่าง “How Can I Serve You, Madame?”) หรือด้วยการสนทนาที่โศกเศร้าระหว่างภรรยา (เพลง Where You ของ Sirra Boggess และ Jessie Davidson ของ Jessie Davidson ไป?) หรือผ่านตัวเลขที่แหลมคมร้องโดย Young Rabbi และ Rabbi (“Every Single Day” และ “Threnody”) ความสามารถป๊อปของ Manilow มีอยู่เสมอ
เครดิต : รีวิวซีรี่ย์เกาหลี | ลายสัก | รีวิวร้านอาหาร | โทรศัพท์มือถือ ราคาถูก | เรื่องย่อหนัง
